Kunstkaart

McHotel #3

olivier van breugel / McHotel #3

In Tokyo verbleven Simone Mudde en ik in een groot huis met 15 anderen. De mensen die er woonden kwamen van over de hele wereld. De eerste avond raakten we aan de praat met een jongen uit Australië en een jongen uit Amerika. Als westerlingen onder elkaar kwamen we al snel te spreken over de exotische kanten van Japan. Na verhalen over het ontzettend lekkere eten, de desoriëntatie door alle onleesbare tekens en (simone invullen) vertelde de Amerikaan een verhaal wat gelijk tot onze fotografische verbeelding sprak. Hij vertelde over de keren dat hij ’s nachts uit was geweest. Om 3 / 4 uur ’s nachts (na het zingen in de Karaoke bar) rijden de metro’s al lang niet meer. Deze rijden maar tot een uur of 12. Je bent daarna aangewezen op de taxi chauffeurs. Dit doen veel Japanners echter liever niet, omdat het duur is. Hij vertelde dat het gebruikelijk is om naar een McDonalds te gaan om daar een beker frisdrank of maaltijd te halen en te gaan slapen tot de eerste metro’s weer rijden. Wij waren erg benieuwd hoe dit er uit zou zien en zijn een week lang elke ochtend om half 4 ’s ochtends op gestaan om te fotograferen in de McDonalds. De steden van de wereld beginnen steeds meer op elkaar te lijken. Je vindt er dezelfde winkels en ketens terug, maar wij waren erg verrast dat een universeel format als de McDonalds toch de speling heeft om heel anders benut te worden.
Uw gegevens
Gegevens ontvanger