Dirk Oeghoede

is geboren in Ansoes, Irian-Jaya, Indonesië 1944 en bracht er zijn jeugd door.

In zijn geboorteland is de natuur overweldigend en de mystiek voelbaar.

Aan de kunstacademie in Den Bosch kreeg hij zijn kunstonderwijs. Maar een westerse kunstenaar is hij niet geworden, het wezen van zijn werk vindt zijn oorsprong in het geboorteland van de kunstenaar.

Zijn schilderijen zijn te plaatsen tussen de emotionele, deels abstracte wereld van drie belangrijke naoorlogse stromingen in de schilderkunst.

Action-painting (een uiting van het Abstract Expressionisme, waarbij het proces of gebaar, dat vanuit het onderbewuste van de kunstenaar zijn gevoelens duidt, de kunst maakt ),

Tachisme (afkomstig van het Franse woord voor vlek, is een manier van werken in
en met vlekken, verfspatten )

en Cobra (De inspiratie van Cobra vloeit voort uit kindertekeningen en kunst van zgn. primitieve volken. Cobra richtte zich tegen het academische en legde juist de nadruk op de spirituele, artistieke vrijheid ).

De schilderijen van Dirk Oeghoede zijn abstracte grote, kleurige doeken waarin een eindeloze ruimte slechts doorbroken wordt door niet te benoemen vormen.

Soms herinneren zij aan dingen uit de natuur, bladeren, dieren, vaak zijn het echter tekens waarvan de betekenis ons onbekend is.

Het magische uit de oosterse wereld is door de kunstenaar vertaald in een abstracte beeldtaal.

Zelf zegt hij erover: " Mijn werk is een assimilatieproces tussen twee culturen, de oude magische cultuur en de rationele hedendaagse moderne kunst.

Om het te verduidelijken:
De kunst van het hart en de kunst van het denken.


Het denken probeert uit alle macht elk ding te beschrijven, uit te rafelen, onder te verdelen, een naam te geven om zo tot een beeld te komen van het geheel.

Het hart streeft ernaar alle dingen samen te voegen, ze onder te brengen in een sfeer van symbolen om het onbegrijpelijke aan te voelen.


Mijn werk is een soort samenspraak in beeldende taal tussen deze twee polen.

De melodie die door deze beelden ontstaat, de trilling van het koord, gespannen tussen geboorte en dood, denken en voelen, oude kunst en moderne kunst, is de drang om iets te scheppen.

Die drang is sterker dan mezelf.”

In de ruimtelijke kunstwerken van Dirk Oeghoede wordt het magische uit zijn geboorteland ook verbeeld en zelfs voelbaar gemaakt.

De assemblages, objecten en installaties kunnen worden gezien als uitdrukkingen van concepties en principes die hun oorsprong vinden in het kosmische beeld van ' Oosterse natuurvolken '.

In zijn ruimtelijke werk is de natuur tastbaar aanwezig.

Opgebouwd uit bamboe, veren, noten, touw en andere materialen staan zij als een soort totempalen van een ' mystieke godsdienst ' in de ruimte.

" Mijn werk is als de ' Tali Suasa ', de gouden draad, de spirituele brug, de link tussen het eindige en het oneindige, tussen oost en west,
tussen oud en nieuw ".