a
'jong talent'2006 academie minerva groningen

b
thesis (stelling) «1650» ‹ lat.thesis ‹ gr.thesis (het plaatsen,
deponeren, stelling, theorie), van tithèmi (ik plaats,leg).
(van Dale etymologisch woordenboek)

the’sis (tesis) (Gr.-Lat.), v.(-sen,theses), 1. te verdedigen, te bewijzen stelling; -2. (gall.) proefschrift; -3. (muz.) de neergaande handbeweging bij het maatslaan; -4 (letterk.) toon-daling, niet betoonde lettergreep in een versvoet.
(van Dale groot woordenboek der nederlandse taal)




In den beginne
zijn we
vèr trouw erop

Groningen 06.05.06






Ik laat me vallen op de akker, druk m’n lippen tegen de aarde en
zet m’n tanden gretig in de grond.
O, die gulpende, stuwende zwarte aarde, verlangend voed ik me
er onbedwingbaar mee tot ik het in me weet, die volle grond, die
voedings-bodem, het (ô) (vèr) vúlt me.
Zo zeker drukt het me nederig, die zware kracht bewust, en
zo schreeuwend tegen de wanden van mijn binnenlijf,
schrijnt een nood ik weet geen plaats.

M’n horende oren, die wind, die wind blaast ze schraal,
en scherp nog verder
die lichte vogel-roepen steken nu schel
de aard gevulde romp, het licht valt op
een gevoels-schraal gelaat.
De wachtende hond aan onbeweeglijk slappe voeten.

Die geruststelling wíllen, willen vinden,
tussen de grassen vlijen en zo huiverig
ook daar, wéér ‘niets’ aan te treffen.

Kéz 27.05.06




Wat ik wil hoeden is mijn ontvankelijkheid waarin dingen kunnen
aankomen en in hun onbegrijpelijke wezen mogen zijn.

Ergens 05.06.06




c
Het was niet gemakkelijk om de promotor van Kéz den Engelsmante zijn. Stelt U zich voor, de eerste ontmoeting met Kéz; van loodkoord (dat in de zoom van gordijnen wordt gebruikt) had ze de contouren van een huisje gemaakt, dat huisje hing aan dunne touwtjes aan een mooi takje. Ze bespeelde het huisje als een poppenspeler. Het takje hield ze zorgvuldig in haar hand als was het een kostbaar kleinood. Heel rustig en geconcentreerd legde ze het huisje te rusten. Ik was er helemaal stil van, het was zo’n mooi beeld, zo zinnenprikkelend en tot de verbeelding sprekend en vooral zo ongewoon! Een ruimtelijke tekening, een huisje, dat wezen werd, en zich over gaf aan de zwaartekracht . . . . . . .En dan vervolgens,
keek ze me breed lachend aan!

Kéz heeft me gedurende de academie vaak geraakt met haar werk, opvallend daarbij was wel steeds dat ze zich niet echt goed kon presenteren, het was net alsof dat er voor haar niet bij hoorde, ze maakte bijvoorbeeld foto’s, zonder uitzondering van zeer hoge kwaliteit, en hing ze bijvoorbeeld op aan de wanden in het toilet, dat kan an sich natuurlijk een spannende plek zijn, maar het deed in haar geval geen recht aan haar beelden. Kortom, voor mij als begeleider ontstond een mooie taak, nl. haar doordringen van het belang van presenteren en haar helpen dat te
ontwikkelen, haar intense werken mochten immers niet aan kracht verliezen door een slechte presentatie. Hoe ijdel bleek mijn poging, Kéz zette zich schrap . . . . . bleek onvermurwbaar . . . . . . wilde zich uitsluitend met dat presenteren verhouden, door er radicaal stelling in te nemen. En hoe radicaal, dat heb ik geweten! Heel frustrerend voor mij natuurlijk, want juist zij, zo ontvankelijk en gevoelig, die zo’n poetische en heldere beelden kan maken, . . . . . . . . zou ons geen beeld laten zien! Ik vond dat èrg lastig, en weet eigenlijk nog steeds niet zo goed hoe ik me ertoe moet verhouden. Wat ik wel weet is dat ik gedurende het afgelopen jaar met Kéz ontzettend veel geleerd heb, over mezelf en mijn eigen ijdelheid, over de vooringenomenheid die ik bleek te hebben, over de onvrijheid die we ons als kunstenaar
opleggen en over werkelijk open en ontvankelijk zijn. Daarvoor en voor haar bijzonder intense scriptie, eigenlijk gewoon een kunstwerk, wil ik haar, in bijzijn van jullie allemaal bedanken. Kéz dankjewel!



9
Suzan Drummen 1e promotor Minerva
tekst 8.7.06

9
frank lisser 2e promotor

9
hedy buursma historica scriptiebegeleidster

omgekeerde 9-6
presentatie

jellichje reijnders extern deskundige
nominatie klaas dijkstra prijs